Marek Niedźwiecki

Taka na niby. Po wiosnę! Nasza też piękna tego roku, ale proszę popatrzeć na australijską. To była wiosna 2007 roku. Z genialnym światłem fotograficznym. Kolejny raz odwiedzałem wtedy Piratów. Byliśmy tuż przed wyprawą do Zachodniej Australii. Zawsze wiedziałem, że trzeba się cieszyć każdą chwilą. Piraccy wynieśli się do Hobart. Też pięknie, ale czy to znaczy dla mnie koniec odwiedzania Sydney?

Wczoraj "obudziło mnie wcześniej niż zwykle". Zwłaszcza, że była niedziela. Około 6.30 przejechałem przez miasto. Co za widok! Rewelacja... Pusto, jasno, słonecznie, czysto, rześko (samochód pokazał 3 stopnie Celsjusza). Miałem na obwodnicy "zieloną falę". Po drodze tylko jedno czerwone światło. Gdyby tak było zawsze, to bardzo bym lubił jeździć samochodem. Po 8 było już inaczej. Znaczy ciągle wiosennie, słonecznie, radośnie, ale tu i ówdzie zdarzały się niewielkie przestoje pod światłami. Piękny początek długiego dnia. Piękna niedziela...
No, ale dziś "niespodziałek". Jakiś taki krótki. Tulipany od Heleny... Piękne. List od Marleny... Nieprzyjemny. Cóż, takie życie. Nie zawsze jest niedziela. Robię swoje i jest mi z tym dobrze. Na bazarku są już białe i zielone szparagi. Znaczy maj za pasem. Kasztanowce też już zielone zielenią najpiękniejszą, znaczy matury tuż tuż... Matura. Tak, jeszcze pamiętam, choć jak przez mgłę. To musiał być 1972 rok? Znaczy prawie 40 lat temu! To nie będzie wspominania... Tak na wszelki wypadek. Za to podsłucham sobie dziś muzyki z tamtych lat. Pewnie ją zagram w radiu 1 maja. To będzie sobota. Od rana robota. Będę grał w Trójce tego dnia od 9 do 13. Tak jak kiedyś... Zapraszam.